ஒரு அஞ்சு வயசுக்குழந்தையின் சந்தேகங்கள்

'அப்பா, ஐ டொன்ட் வான்ட் டு பி எ கேர்ல்' என்று என்னிடம் வந்து அழுதது குழந்தை. விசாரித்தேன். என் மகளின் பள்ளித்தோழி, அவளும் ஒரு இந்தியரின் குழந்தை, அவள் வீட்டில் ஒரு தம்பி பிறக்கப்போகும் விஷயத்தைச் சொல்லியிருக்கிறாள். தன் அம்மாவின் வயிற்றுக்குள் இப்போது இருக்கிறான் என்றெல்லாம் பேசியிருக்கிறார்கள். அம்மாவின் வயிற்றை கத்தியால் வெட்டித் தான் குழந்தையை எடுப்பார்கள் என்று வேறு சொல்லியிருக்கிறாள். அதிலிருந்து ரெண்டு நாளைக்கு கண்ணில் மிரட்சியுடன், இதே புராணம். பெரிதானால் தன் வயிற்றையும் வெட்டுவார்கள் எனவே நான் பெண்ணாக இருக்க விரும்பவில்லை. இது எப்படி இருக்கு?

இன்னொரு நாள் நடந்தது இது: ஒரு விளையாட்டு, அவளாகத் தயாரித்தது. தரையில் வைத்திருக்கும் அட்டை மேல் ஒரு பந்தை எறியவேண்டும். இருவரும் எதிரே நிற்கவேண்டும். யார் அதிக முறை எறிகிறார்களோ அவர் வென்றவர். முதலில் எறிந்தாள், படவில்லை. நான் விட்டுக்கொடுத்தேன், என் எறியும் படாதவாறு. அடுத்து அவளின் எறி அட்டையில் பட்டது, குதூகலம். நான் இந்த முறையும் விட்டேன். அடுத்து அவள், இந்த முறையும் வெற்றி, நானும் ஒரு முறையாவது இருக்கட்டுமே என்று அட்டையில் போட்டேன். அவ்வளவுதான் விளையாட்டு முடிந்தது.

'அப்பா, நான் ஜெயிச்சுட்டேன், என்னுது ரெண்டு, உன்னுது ஒண்ணு.' இதோடு விட்டிருந்தால் பரவாயில்லை, அடுத்து வந்ததே பார்க்கலாம். 'அப்பா, இட் இஸ் நாட் டிஃபிகல்ட், யு கேன் டூ இட். யூ நீட் டு திங்க்' என்று முஷ்டியை மடக்கித் தன் மண்டையில் தட்டிக்காட்டினாளே! 'வின்னீ-த-பூ' கரடிக்குட்டி மாதிரி.

இன்னும் அவளுக்கு இருக்கும் ஒரு சந்தேகம், நம் வீட்டில் புகைபோக்கி இல்லையே, எப்படி சேந்தா க்ளாஸ் வருவார், எப்படி நமக்கு பரிசு கொண்டுவருவார்? இங்கு, இன்றிரவு 'சேந்தா க்ளாஸ்' தணப்பிற்காக இருக்கும் புகைபோக்கி வழியாக வந்து பரிசுப் பொருட்களை வைத்துவிட்டுப்போவர் என்று நம்பிக்கை! 'கவலைப்படாதே, புகைபோக்கி இல்லாத வீடுகளுக்கு அவர் டிவி வழியாக வந்து, பரிசை டிவி முன் வைத்துவிட்டுப்போவார் என்று சமாதானம் செய்திருக்கிறோம். நாளை காலையில் பார்த்துவிட்டுத்தான் இதை நம்புவாள். சாந்தாவுக்கு போன மாதமே கைப்பட எழுதிய கடிதம் அனுப்பிவிட்டாள் என்ன என்ன வேண்டும் என்று. அந்தக் கடிதம் என் அலுவலக அறையில் தூங்குகிறது. பரிசுப்பொருட்கள் கார் பின்பெட்டியில் ஒளிந்திருக்கின்றன. நாளைக்கு இருக்கு கொண்டாட்டம்.